Gz.

 

Στης Άγιας Ζώνης κοράλλια ζωσμένος αέρια

Ζούσκ το σουπερμερκάδο αυλίζομαι

σαν αλάρμ ξεχασμένα ανοιχτά

GD.

 εδώ περιμένοντας την πετσέτα 

να πέσει

από την νερατζιά

πρώτα έπαιξε το μάτι δεξιά

μετά αριστερά

είναι τα παραπάνω ενέσεις

γερές οξυγόνου

που πίστευες πως έχασες

Dd

η κόκκινη ολόσωμη φόρμα
του πατέρα που δόθηκε στον Σίμο
τον κηπουρό
σε κατασκηνώσεις θερινές της ΓΕΧΑ
τι και αν δεν δόθηκε με αυτήν ένα κομμάτι;
και αν έπεφτα ζαλισμενος από το μπαλκόνι
ξεσκατίζοντας γάτες;

Αουτορ.

Κραταιώς ελπίζω πως αύτο είν' εν κύκλος πλήρης ποδήλατου Εν κύκλος πλυντήριου η ποίηση Όπως πεσμένα φρούτα στο τραπέζι υπό Η εγωιστική άραγε επανάσταση Λόγοι που αναλώθεις Και ας μην μιλάει κανείς για τον φόβο ή για τα σαρδελομπασα Εγώ ήρθα να ψωνίσω και θα ψωνίσω Των αδιαλλακτων διαγωνισμών σαν αμφιβάλλεις πως όντως προσπάθησες σαν τα μάτια σου ανοίγεις διάπλατα και την μύτη σου Μόνο για ένα σταυρίδι να διαλυφθείς Και ας μην με καταλάβετε Ορίσθε Αουτόρ μπιν Οργκάνις ματήριαλ

Lmbd.

Τσακίζοντας εν' κεφαλάκι αρνί Σε συνοικιακό ψητοπωλείο "Το ετήσιο μνημόσυνο είναι η τελευταία γιορτή του νεκρού." Είπε. Μετά τέλος.

Icn.

Τη κάθε μέρα επισκέπτομαι
Τα προσεχώς, τα υπό έκδοση,
Μνεία ονόματος ουδιά.
Κάνει καλό εν μέρει Ιλγκαέλ αυτό.
Δακρύβρεχτα να γράφω ποίηματα
Μαζεύοντας ακαθαρσίες των γατιών. 

The Getaway Blues.

[...]-Είσαι στα αλήθεια τόσο καλός όσο λέει;
-Νομίζω πως ναι. Αλλά δεν βγαίνει έτσι εύκολα το μεροκάματο.
-Γιατί να αποτελείς εσύ την εξαίρεση αγόρι μου; Ζούμε στην Εποχή του Τρας.
-Το ίδιο λέει και ο ατζέντης μου.
-Πληρώνουμε υπέρογκα ποσά σε στελέχη εταιρειών, σε δικηγόρους, σε τραπεζίτες και σε άλλους παρόμοιους κλέφτες, παρέχουμε αφειδώς τεράστια βραβεία σε αγράμματα εφηβικά ινδάλματα, σε παραγωγούς ταινιών τρόμου, σε τηλεοπτικές μετριότητες και σε κρετίνους ιεροκήρυκες ενόσω υποαμείβουμε τους πανεπιστημιακούς, τους δασκάλους και τους καλλιτέχνες. Ποιος είσαι εσύ να παραπονεθείς;
-Δεν παραπονιέμαι. Μου αρέσει η ζωή μου.
-Αλήθεια; Εντάξει, είσαι και μικρός.
-Μιλώντας για καλλιτέχνες, οι πίνακες που έχετε είναι θαυμάσιοι. Μοιάζουνε με Ντεγκά.
-Μα είναι Ντεγκά αγόρι μου. Με έχεις για άνθρωπο που θα είχε κόπιες;
-Δεν ξέρω και πολλά να σας πω. Και αυτό το πορτραίτο; Κάποιος από την οικογένεια;
-Προς θεού, όχι. Αυτός είναι Ο Πατέρας του Γουίστλερ. 
-Δεν ήξερα πως είχε και πατέρα.
-Είναι στην οικογένεια από τότε που μας τον έδωσε ο ίδιος ο Γουίστλερ. Από τότε δεν τον έχει δει κανένας.[...]

απόσπασμα σε δική μου μετάφραση 

από το βιβλίο του William Murray με τίτλο The Getaway Blues