Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

The Getaway Blues.

[...]-Είσαι στα αλήθεια τόσο καλός όσο λέει;
-Νομίζω πως ναι. Αλλά δεν βγαίνει έτσι εύκολα το μεροκάματο.
-Γιατί να αποτελείς εσύ την εξαίρεση αγόρι μου; Ζούμε στην Εποχή του Τρας.
-Το ίδιο λέει και ο ατζέντης μου.
-Πληρώνουμε υπέρογκα ποσά σε στελέχη εταιρειών, σε δικηγόρους, σε τραπεζίτες και σε άλλους παρόμοιους κλέφτες, παρέχουμε αφειδώς τεράστια βραβεία σε αγράμματα εφηβικά ινδάλματα, σε παραγωγούς ταινιών τρόμου, σε τηλεοπτικές μετριότητες και σε κρετίνους ιεροκήρυκες ενόσω υποαμείβουμε τους πανεπιστημιακούς, τους δασκάλους και τους καλλιτέχνες. Ποιος είσαι εσύ να παραπονεθείς;
-Δεν παραπονιέμαι. Μου αρέσει η ζωή μου.
-Αλήθεια; Εντάξει, είσαι και μικρός.
-Μιλώντας για καλλιτέχνες, οι πίνακες που έχετε είναι θαυμάσιοι. Μοιάζουνε με Ντεγκά.
-Μα είναι Ντεγκά αγόρι μου. Με έχεις για άνθρωπο που θα είχε κόπιες;
-Δεν ξέρω και πολλά να σας πω. Και αυτό το πορτραίτο; Κάποιος από την οικογένεια;
-Προς θεού, όχι. Αυτός είναι Ο Πατέρας του Γουίστλερ. 
-Δεν ήξερα πως είχε και πατέρα.
-Είναι στην οικογένεια από τότε που μας τον έδωσε ο ίδιος ο Γουίστλερ. Από τότε δεν τον έχει δει κανένας.[...]

απόσπασμα σε δική μου μετάφραση 
από το βιβλίο του William Murray με τίτλο The Getaway Blues 

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Ven.

Ω Βεντιλέιτορ
Ω Βόρτιτσε και Μπαχτσιβάν
Μα πόσο ήθελα μια νίκη
Κάτι για να γυρίσω πίσω
Άλλος πρωτόγονος γυρνώντας
σπίτι με ένα έπαθλο
Μα ο άλλος με έστησε

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Ππους.

Τέρας ψάρευε αγοράκια σε γήπεδα μπάσκετ.

Και τα παιδιά μου αναμένοντας να πεταχτούν πτηνά απ' το μπουρί του θερμοσίφωνα.

Μύρισε η φωνή του παρουσιαστή ένα μικρό δωμάτιο σε ένα χωριό και ένα κασκέτο.  

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

1.

Πρώτα μου έφυγε ο κόμπος της αριστερής μου τσέπης.
Δεν έκανα τίποτα.
Μετά της πίσω δεξιάς.
Δεν έκανα τίποτα.
Μετά της αριστερής.
Και πάλι ξανά.
Μέχρι που έμεινα με ένα πανταλόνι φάντασμα.